Merkez Bankası Döviz Kuru | |||
ALIŞ | SATIŞ | ||
USD | 0 | 0 | |
EURO | 0 | 0 | |
Bazı insanların karakterleri menfaatlerine göre şekil alır. Bu tıp insanların vefaları sana değil sana olan ihtiyaçlarında olur. İhtiyaçları bitince peteçe gibi atarlar.
O yüzden aşk deyip sevme, dost deyip güvenme. Samimiyetin azaldığı, uzaklaşma yaşanılan ilişkilerde Sadi Şirazi’ nin şu söz aklıma gelir “menfaati bitenin muhabbeti de biter.”
Biraz kaba olacak ama atalarımızın şu sözü de yabana atılacak gibi değil; “Köpeklerin kardeşliği ortaya kemik atılana kadardır”
Her iki sözde stratejisini insan ilişkilerinde kullanan insanlar için ne güzel söylenmiş sözler. Bu sözleri hayat duvarımıza asmak gerek.
Sadi ŞİRAZİ‘ nin 1210 ve 1292 yıllarında söylemiş olduğu bu sözü hâlâ güncelliğini korumuyor mu sizce?
“Yalnız kendini düşünen insan, yumurta pişirmek için komşusunun evini yakar ” demekte Francis Bacon. İnsanlara iyilik yaptıkça, iyiliği sürekli sizden bekliyorlar ve sizin göreviniz gibi düşünüyorlar. Ama menfaatleri bittiyse artık sizinle muhabbet etmeye gerek görmüyorlar…
Muhabbeti bitirmemek için dost görünenleri sürekli peylemek mi lazım?
Biz sağlığımızla yolumuza sevdiklerimizle devam ederiz yarı karada yarı denizde…
Yani demem o ki; kimsenin bardağına çay kaşığı olmayın. Şeker eriyince işiniz biter.
İnsanların iki yüzlülüğünü görmekten, menfaati bitenin ardına bakmaktansa yalnızlığı seçmek daha iyi bir seçimdir. Ne de olsa kişinin en iyi dostu kendisidir..
Getir hesabı usta yine ağır hayallerle yanlış masaya oturmuşuz. “Acının çıraklığı yapılmadan, huzurun patronu olunmazmış…”
Selam ve dua ile…